Leon

Leon

Gistermiddag in Leon aangekomen, de grote stad:)
Paar nieuwe sneakers gekocht om op te gaan lopen dus ben benieuwd.
Mijn bergschoenen hangen aan mijn tas voor als we de bergen weer in moeten en het niet gaat op mijn sneakers
Bij de eerste slaapgelegenheid zag t er niet echt gezellig uit dus gingen wij naar de volgende. Ik geloof dat t nog erger was maar oke. 10 euro incl wassen. Hij zegt er alleen van tevoren niet bij dat alles op 60 graden gewassen word en de droger in gaat ppff:)
Gedoucht en aangekleed en de stad in, beetje rondneuzen. Leuk om te zien en mooie straatjes en een prachtige kerk. Een Finse jongen en een Portugees gingen ook mee.
Er kon niet echt een keus gemaakt worden voor een bar en echt rondkijken was t niet.
We liepen wat verveeld in de rondte.
Ik merkte dat ik heel onrustig werd en er helemaal geen zin in had.
Heb gedag gezegd en ben afgehaakt, kwam er weer achter dat ik er geen Zin meer in had rekening te houden met andere enz.

Bij terugkomst in de alberque was Philip er een Duitser en vroeg of ik eff mee rondje ging wandelen, samen wat boodschappen gedaan en een salade gemaakt. Beetje gekletst en op tijd naar bed.
Vanochtend iets later uit bed omdat het zondag is. Ik ben vanaf vandaag weer alleen aan het lopen. Het is fijn zo weer even op jezelf. Ik merk dat ik zoveel behoefte heb om alleen te zijn. Ik wil niet constant aan een groepje hangen, zodra ik dat doe word ik afhankelijk en ga ik t weer heel belangrijk vinden, wat zij van mij vinden.
Jeetje wat trek ik het mij aan wat mensen denken of vinden, zo een slechte eigenschap. Ik heb altijd het idee dat ik alleen als ik grappig en druk doe geaccepteerd word en anders niet.

Ik heb mijzelf meerdere malen afgevraagd waarom ik het zo belangrijk vind wat andere van mij vinden. Vandaag heb ik het antwoord gevonden, ik hou niet van mijzelf of iig niet genoeg.( sorry mam weet dat je t erg vind als ik dat zeg)
Hoe kan je dan van een ander vragen je lief te hebben, of je te accepteren zoals ik ben,terwijl ik dat zelf niet eens kan.
Ik schrijf dit niet omdat ik wil horen dat het anders is maar gewoon omdat ik het zo voel dus ook zo wil opschrijven.
Nu moet ik erachter komen hoe ik meer van mezelf kan gaan houden.
Ik moet helemaal zelfstandig en op mijzelf kunnen functioneren zonder dat ik andermans visie of mening nodig heb.
Toen ik om 13.30 in het dorpje aankwam bij de alberque was er nog geen mens te zien. Het was lekker weer dus toch naar het volgende dorp gelopen , was 5 km verder.
Bij aankomst zat er een Japans stel en een Italiaan en verder nog niemand.
Wat boodschapjes gehaald bij de bar en wat pasta en soep gemaakt.
Er kwam nog een Roemeense jongen binnen die in den haag bij het octrooi bureau werkt dus nog poosje zitten kletsen.
Wasje gedraaid en alles voor morgen klaar gezet.
Morgen is mijn plan om naar astorga te gaan daar schijnt een leuke alberque te zitten met 155 bedden dus ben benieuwd. Het zal rond de 25 km zijn. Agnes tref ik daar ook weer, dat is gezellig!