Van logrona naar Najera met de tranen in mijn ogen

Dinsdagavond/ middag kwamen Niels uit Duitsland (23) en Amedie uit zuid Afrika (30) alsnog de alberque binnenlopen. 
Zij hadden wat blessures dus deden er wat langer over. Ik had al wat gekookt dus dit hebben we samen opgegeten en wat verhalen gedeeld.
Amedi is afgestudeerd psycholoog en werkte als beleggingsanalist, had een snel en rijk leven maar besliste van de een op andere dag hiermee te stoppen.
Hij kon niet tegen het oppervlakkige wereldje waar hij in leefde. Heeft alles verkocht en denkt erover om ergens anders opnieuw te starten.
Niels kwam uit een slecht gedeelte van Duitsland en heeft zijn hele jeugd van alles moeten doen, om zich staande te houden.
Studeerde nu in Nl en het ging de goeie kant op. Hij had heel veel negatieve gevoelens en slechte vrienden zoals ik begreep, vandaar zijn radicale beslissing om zichzelf tot de islam te bekeren na de camino.
Ik had hier mijn gedachte bij maar
Vond het niet nodig om die met hem te delen. Ik zag dat hij een goed hart heeft en positief was. Ik kreeg van hem een tip mee, na elke wandeldag zeg je iets liefs tegen jezelf, zodat je trots kan zijn.
Deze heb ik opgeslagen en probeer ik ook echt uit te voeren maar ik vind het moeilijk om lief tegen mezelf te zijn:)
Amedie gaf me ook wat mee, hij zei;
Mieke je bent te empathisch, doordat je je teveel bezighoud met hartzeer van andere, kom je niet toe aan jezelf of je eigen hartzeer.
Vraag niet teveel aan en van god maar dank hem ook elke dag voor wat je al hebt gekregen en voor wie je al bent en hebt.
Je bent een goeie zuster mieke zei hij( ik had iedereen zijn blaren doorgeprikt en verbonden) leuk om te doen. Er waren wel mensen die zich afvroegen of ik voeten fetisj had:) 
Een goeie nachtrust gewenst en mijn stapelbed ingekropen.
Afgesproken om de volgende ochtend gezamenlijk op te starten.
S morgens werd ik wakker met een bloedneus en alles zat onder. Het leek erger dan het was dus de hele tent was in rep en roer:)
Bij aankomst in de keuken vertelde Niels dat hij een Tinder chick had gevonden in logrona en amedie kon zijn knie niet bewegen.
Dit betekende dat zij weer een rustdag namen, mijn eerste gedachte was jeetje weer alleen en nou ppff.
Ik moest verder van mijzelf, weer een rustdag had ik geen zin in en je vastklampen aan mensen is geen eigen camino lopen.
Ik had zeker 4/5 dagen met hun opgetrokken of samen gekookt of wat gedronken.
We gaven elkaar een hand met eigenlijk de zekerheid dat we elkaar nooit meer zouden zien.
Nooit meer van je leven houd dat in!! Met een brok in mijn keel gaf ik ze een hand en wenste hen het allerbeste.
Ik ging vlot op pad en had er ondanks alles toch weer zin in!
Tijdens de wandeling zat ik aan de kant en kwam er een oud Spanjaardje naar mij toe en vroeg of ij mee wilde naar zijn huis, zodat hij mij met de auto verder kon brengen.
Hij zag er wel aardig uit maar ik "geen zin" en nam de benen!:)
Weinig gekletst en lekker mieke liedjes gezongen met de iPod op. Als je me kon horen Jan, de tekst zal vreselijk geweest zijn.
Allemaal van die liedjes waarvan ik de tekst moest verzinnen.
Het heeft mij wel door de 30,7 km geloodst en ik kwam eindelijk aan.
Ik kwam het dorpje in lopen en toen bleek ik nog 3.7 km te moeten, dat viel echt tegen.
Ik kwam een supermarkt tegen dus gelijk wat boodschappen gedaan voor te koken. Het werd pasta met champignons en een gebakken eitje , eigenlijk best lekker zonder saus.
Ik stond in te checken en en kwam er achter dat het weet een gratis slaapplek was.
Allemaal vrijwilligers die elke 2 weken wisselen en ook op locatie slapen.
Alles is er, ik zal er wat foto s opzetten.
Douchen, toilet , pannen en een wasmachine.
Mijn donativo was 10 euro, was het me dubbel en dwars waard.
Er stond ineens iemand achter mij en zei heeee je bent van nl.
Het was Agnes van 22 en zij had een rustdag zat helemaal onder de blaren op haar voeten.
Mijn blaren waren er zielig bij, voeten dik en warm en was geïnfecteerd.
Ze leert voor arts dus wist er wel raad mee.
Heb natuurlijk wel even mijn moeder haar wondermiddel aangesmeerd( teatree olie) en ja hoor ook dokter Agnes trapte er gelijk in hahaha.
Samen lekker gekletst en afgesproken de volgende dag samen te lopen. In ieder geval samen te starten.
Het grappige was dat zij na een poosje zei, ben jij soms de collega van koos ik heb een poosje met hem gelopen. Dat is dan zo bijzonder. Nog een Poolse en Italiaanse man ontmoet, nog wat gekletst en ik begreep van de andere dat ik om 20.30 al sliep.
Een heerlijke nacht gehad.